لا به لای عطر اردی بهشت!:)

اردیبهشت را می شود ،

آرام آرام عاشقی کرد.

اردیبهشت را می شود

 آرام آرام مُرد!

به من باشد میگویم هیچ عشقی نباید توی اردیبهشت تمام شود ، هیچ دلی نباید توی اردیبهشت بگیرد ، تنگ شود.

اصلا" اردیبهشت را باید دوباره از نو عاشق شد!

بهار باید  اول جاده ی دل بستن ها باشد ، اول عاشقی کردن ها.

آن زمان که دلت و احساست بنفش ملایم است و دنیا مثل رنگین کمان چند رنگ عشوه میاید و چشمک میزند، اردیبهشت را باید روی دور آهسته زندگی گذاشت و زندگی کرد.

اردیبهشت را باید از پشت تمام شال های نخی رنگی به تماشا نشست.

ملایم آرام یواش.

دقیقا "یواش".

درسته که اینجا هوا به شدت رو به گرمی ه و ما خیلی معنی اردی بهشت رو نمیفهمیم اما همین ی متن هم بعد یک ساعت پیاده روی تو افتاب و خستگی ی صب تا ظهر کاراموزی ، خیلی چسبید!بوی گل های اردی بهشتی رو به جااانِ دلِ آدم میشونه!:-)

و نویسنده ش رو هم نمیدونم کیه!;-) 

مثل اینکه استانه تحملم نهایت 30 - 40 روزه!